Historia tworzenia

3.1. – Pierwszy kwadrat, który tworzą typy 1, 4, 12 i 7

Powyżej mamy kwadrat typów 1, 4, 12 i 7.

Strzałki na odcinakach łączących powyższe cztery typy oznaczają przemieszczanie się ich głównie w kierunku pewności siebie (na podobnej zasadzie jak w enneagramie jest oznaczane przemieszczanie się typów w kierunku relaksu).

Dalej opiszę powyższe cztery typy charakteru w krótkich opisach. Opisy te proszę traktować jedynie jako krótki wstęp lub mały urywek tego, jak poszczególne typy mogą się przedstawiać? Bardziej szczegółowo typy charakteru są opisywane osobnych opracowaniach.

3.1.1. – Typ 1 – gniew, intuicja, powietrze, intuicja introwertyczna

3.1.1.1. – Stan świadomości – typ 1 (intuicja introwertyczna)

W stanie świadomości przedstawiciel tego typu charakteru często stara się być niezrównanym specjalistą w różnych dziedzinach. Może być np. świetnym kucharzem, który zawsze robi tak samo dobre jedzenie, czy gitarzystą, którzy bezbłędnie i za każdym razem coraz lepiej, gra dany utwór itd. Jest więc jakby artystą – specjalistą. Nawet jeśli w wykonuje jakąś zwykłą pracę w jakimś zakładzie, jak np. sprzątanie, staje się w tym najlepszy i najlepiej zorganizowany ze wszystkich, z którymi pracuje. Często ma nadzieję, że dzięki temu z czasem awansuje, na wyższą pozycję lub zostanie w inny sposób doceniony. Żeby podkreślić swoje wysokie kompetencje, lubi wykorzystywać krytykę. I często wykorzystuje okazję, do krytykowania jak tylko mu się nawinie jakiś wolny słuchacz. Jego krytykowanie jest mu też bardzo pomocne w odwracaniu uwagi od tego, że sam popełnia błędy, których w sumie popełniać może więcej niż inni, gdyż jest często bardzo aktywny.

Lubi określony ściśle poukładany i uporządkowany świat, który może ogarnąć i nad którym może mieć kontrolę. Żeby to osiągnąć, stara się osiągać najwyższy możliwy kunszt i perfekcję w tym, co robi.

Ogólnie, lubi on swoim perfekcjonizmem, krytyką kształtować otoczenie wg porządku, jaki on uważa za właściwy. I lubi grać w tym otoczeniu główną rolę. Jeśli mu się to uda, stara się ten stan utrzymywać. Jeśli pojawi się w tym otoczeniu ktoś, kto może zagrozić jego pierwszoplanowej pozycji, zaczyna z nim konkurować lub stara się jakoś pozbyć tej osoby. Taki ktoś może się więc spodziewać, skumulowanej fali krytyki.

Ten typ jest zdolny też do używania różnych słownych manipulacji, żeby doprowadzić do pomniejszenia wartości swojego „konkurenta”, który przeszkadza mu być najlepszym.

Na jego wielką przychylność, lojalność i oddanie mogą jednak liczyć osoby, które on uzna za swój autorytet lub przynajmniej za osoby, które są dla niego wartościowe pod jakimś względem. Mogą to być np. różni eksperci i fachowcy w dziedzinach, w których on nie jest ekspertem. Dla ludzi, którzy będą dla niego autorytetami i których będzie on za coś szanował, potrafi być bardzo przyjazny i oddany. Będzie w stanie nawet bronić ich honoru, jeśli uzna, że jest taka potrzeba.

3.1.1.2. – Stan pewności siebie – typ 1 (intuicja introwertyczna)

W stanie pewności siebie ten typ często staje się niejako typem 4, czyli staje się bardziej introwertyczny i nastrojowy. Potrafi czarować towarzystwo swoimi dowcipami i elokwencją. Staje się bardziej twórczy i spontaniczny. Jest w stanie poradzić sobie z wieloma trudnymi problemami, czy też potrafi się głębiej wgryźć w jakiś problem i odnaleźć klucz do jego rozwiązania. W tym stanie często szlifuje swoje umiejętności. I staje się jeszcze bardziej perfekcyjny. Staje się też przez to jeszcze bardziej krytyczny, co nie jest dziwne, gdyż dzięki osiągniętym umiejętnościom, uważa on, że wszystko ma opanowane najlepiej. Potrafi wtedy wyłapać każdy najmniejszy błąd i „wypunktować go”. O czym często obwieszcza innym, dzięki czemu może jeszcze bardziej pokazać innym swoją perfekcyjność. Ofiarą jego krytycyzmu padają najczęściej ci, których akurat nie ma w danym momencie w tym miejscu, gdzie on jest. Kiedy ten ktoś się pojawia, staje się natychmiast dla niego miły, chociaż przed chwilą go niemiłosiernie „punktował” wobec kogoś innego. Potem jak gdyby nigdy nic potrafi przejść do krytykowania kogoś następnego, kogo w tym czasie akurat nie ma w tym miejscu. Niezwykłe jest to, że takie zachowanie, często nie rzuca się innym w oczy. Jest on bowiem na tyle rzeczowy i merytoryczny, że bardzo trudno nie przyznać mu racji i się z nim nie zgodzić.

W tym stanie zdarza mu się też odstępować nagle od swoich ścisłych zasad i nagle stwierdzić, że przecież cały czas nie można być zbyt perfekcyjnym i można sobie na coś pozwolić. W tym postępowaniu stara się być bardzo moralny, czyli między innymi stara się kierować tym, co wg niego jest właściwe i dobre.

3.1.1.3. – Stan niepewności siebie – typ 1 (intuicja introwertyczna)

W stanie niepewności siebie ten typ często przechodzi do typu 7. Wówczas zdarza mu się, że stara się bagatelizować różne sytuacje i staje się niepoprawnym lekkoduchem. Przyłapany na zrobieniu czegoś nieodpowiedniego stara się obrócić sytuację w żart, czy jakoś próbuje udowodnić, że właściwie nic poważnego się nie stało.

Często w stan niepewności siebie wprowadza go nowa sytuacja, gdzie nie może być ekspertem, wtedy stara się być miły i nieco dziecinny. Jednocześnie szuka sposobu jak najszybciej się wydostać z nowej niespodziewanej i niechcianej sytuacji.

Ogólnie nie znosi sytuacji, w której nie jest ekspertem. Jednocześnie też denerwuje go sytuacja, w której ma do czynienia z ludźmi, którzy nie są tak perfekcyjni, jak on.

Zdarza się, że ludzie, nad którymi nie panuje i którzy wymykają się spod jego wpływu i jakiejkolwiek kontroli, mogą doprowadzić go do szału.

3.1.1.4. – Stan nieświadomości – typ 1 (intuicja introwertyczna)

W stanie nieświadomości ten typ staje się typem 12, czyli jest przeciwieństwem typu 1 (perfekcjonisty). Wówczas odwrotnie niż w swoim stanie świadomości, może zrobić coś niesprawiedliwego, (np. ukraść coś) i tłumaczyć to np. tym, że się to temu komuś należało za jakieś jego niegodziwości, (jeśli np. ukradnie coś w dużym supermarkecie, to potrafi stwierdzić, że zrobił w sumie coś dobrego, bo duże supermarkety są bogate i im nie ubędzie, a poza tym są niesprawiedliwe i wykorzystują ludzi, żeby się bogacić. Podobnie może łamać różne zasady życia społecznego, np. niesprawiedliwie traktuje jakichś członków rodziny czy kolegów z pracy, gdyż potrafi on pomyśleć, że należy im się złe traktowanie, za jakieś ich wcześniejsze nieodpowiednie zachowanie.

Może być w tym stanie zafascynowany działaniami i ludźmi, którzy robią coś dla siebie, nie zważając przy tym na prawo i przepisy, i udaje im się unikać za to kary i jakichkolwiek konsekwencji.

Innym przejawem stanu nieświadomości, może też być ciągły głód rzeczy materialnych, gdyż w stanie świadomości zajmuje się on głównie „szlifowaniem swojej perfekcji” oraz stara się postępować wg praw i zasad społecznych. W stanie nieświadomości zaś ten typ oddaje się bardziej sprawom materialnym, czyli np.: dobrym jedzeniem, gromadzeniem jakichś dóbr, którymi niechętnie się dzieli. Może też ulegać jakimś nałogom, niegodnym perfekcjonisty oraz osoby prawej i zasadniczej. Zdarza mu się więc np. upijać po kryjomu. Kiedy „otrzeźwieje” z tej „materialności”, stara się szybko wracać do swojego stanu świadomości, czyli między innymi do swojego perfekcjonizmu.

3.1.2. – Typ 4 – wstyd, czucie, woda, czucie introwertyczne

3.1.2.1. – Stan świadomości – typ 4 (czucie introwertyczne)

W stanie świadomości typ 4 jest bardzo rzeczowy i kompetentny i sprawia wrażenie bardzo wiarygodnego. Jest też bardzo błyskotliwy, elokwentny i elastyczny. Potrafi tworzyć bardzo miłą i przyjemną atmosferę wokół siebie oraz być duszą towarzystwa, od której bardzo trudno się oderwać. Potrafi świetnie doradzać innym. Jest bardzo kompetentny. W pracy, której się podejmie, jest często bezkonkurencyjny, przy tym jest szczery i oddany. Jest też bardzo miły, co sprawia, że nikt nie zwraca uwagi na jego błędy, nawet jeśli robi ich więcej niż inni.

Ogólnie, lubi być też w robieniu miłego wrażenia najlepszy. Kiedy pojawia się ktoś, bardziej czarujący, zaczyna z nim konkurować, lub stara się tak manipulować sytuacją, żeby odzyskać pierwszeństwo w robieniu najlepszego wrażenia na otoczeniu. I przeważnie udaje mu się coś zrobić, żeby główna uwaga była z powrotem na nim skupiona. Jest w tym zdecydowanym mistrzem.

Tę zdolność skupiania uwagi na sobie używa do wykorzystywania innych do swoich celów czy wpływania na swoje otoczenie tak, żeby sprawy toczyły się wg jego woli. Jest więc świetny w tworzeniu milej atmosfery w jakimś towarzystwie albo też niemiłej atmosfery, jeśli uzna, że jest taka potrzeba. Ten typ jest bowiem równie dobry w tworzeniu niemiłej atmosfery, jak i miłej, gdyż każda metoda jest tak samo przydatna do przykucia czyjejś uwagi na sobie. Np. jako nauczyciel, za pomocą zmieniania atmosfery emocjonalnej prawdopodobnie potrafi najlepiej ze wszystkich typów panować nad zachowaniem podopiecznych. Niezwykle u tego typu jest też to, że nawet jeśli pojawia się pierwszy raz w jakimś otoczeniu, to już samym swoim pojawieniem się potrafi skupiać na sobie uwagę.

Dla otoczenia jego zachowanie może wydawać się czasem nielogiczne, nieprzewidywalne i trudne do zrozumienia. Dzieje się tak dlatego, że w jego zachowaniu w tym stanie nie ma jakichś stałych zasad, praw czy zwyczajów. Bo chodzi tu głównie o wywieranie wpływu na otoczenie, a nie o inne rzeczy, którymi kierują się inni ludzie z innych typów charakterów.

Przeważnie potrafi się świetnie ubierać i tym podkreśla jeszcze bardziej swoje wyróżnianie się z otoczenia. W ogóle interesują go wszelkie rzeczy, które wiążą się z wywieraniem wpływu i tworzeniem atmosfery jak np.: aktualna moda, ciekawostki z różnych dziedzin, ciekawie urządzony dom, dobre i zdrowe jedzenie, i że tak powiem jakaś „magiczna wiedza”, którą może wykorzystać do wpływania na innych.

3.1.2.2. – Stan pewności siebie – typ 4 (czucie introwertyczne)

W stanie pewności siebie ten typ staje się często typem 12. Potrafi wówczas dbać o swoje, czy też upomnieć się o swoje. Potrafi wykorzystać swoją wiedzę i umiejętności, żeby otrzymywać to, czego chce (czy unikać tego, czego nie chce). Potrafi być wtedy bardzo rzeczowy i przekonujący. I trudno właściwie czegokolwiek mu wtedy odmówić, gdyż tak potrafi manipulować argumentami i emocjami, że osoby, które „weźmie w swoje obroty”, są w pewien sposób tym tak obezwładnione i niejako tak zaczarowane, że robią to, co typ 4 sobie życzy.

Innym przejawem zachowania w tym stanie, jest niesamowita szczerość i życzliwość. Potrafi wtedy jak mało kto, zrobić coś bardzo miłego, np. zrobić super przyjęcie z bardzo dobrym jedzeniem i super atmosferą, którą ten typ sam jest zdolny wytwarzać i utrzymywać. Jeśli nie potrafi robić przyjęć, to zamiast tego może on na różne inne sposoby sprawić, że ktoś spędzi z nim bardzo miło czas. Lubi wtedy też obdarowywać innych, np. jakimiś upominkami, dobrymi radami, pomocą w czymś, robieniu dla kogoś czegoś, za co, ktoś będzie mu wdzięczny itp. Potrafi on też świetnie pokrzepiać innych dobrym słowem, rozmową, swoją wiedzą, doświadczeniem itp.

3.1.2.3. – Stan niepewności siebie – typ 4 (czucie introwertyczne)

W stanie niepewności siebie ten typ staje często się typem 1. I wtedy np. cierpi i jest zły z powodu jakichś niesprawiedliwości oraz jeśli ktoś, czy coś było wobec niego nie fair. Potrafi wtedy bezbłędnie wykazać swoją krzywdę. I robi to wtedy tak skutecznie, że nikt nie jest w stanie tego zakwestionować i znaleźć jakiejkolwiek luki w jego rozumowaniu. Potrafi przy tym tworzyć bardzo silne napięcie emocjonalne, które udziela się innym. Przez to często inni nie są w stanie się skupić i nie są zdolni wykazać, że coś może być nie tak w rozumowaniu typu 4. Często dyskutowanie z typem 4 w tym stanie, staje się kompletnie bezsensowne, gdyż jest jak „przysłowiowe rzucanie grochem o ścianę”. Cokolwiek się też wtedy nie powie, zostanie natychmiast „wykorzystane przeciwko tobie”. Pozostaje więc tylko czekać, aż emocje typu 4 opadną lub zostawić typ 4 całkowicie samemu sobie, jeśli nie odpowiada nam taki brak wymiany zdań i taka niemożność nawiązania z nim jakiegoś rzeczowego i konstruktywnego kontaktu.

Powyższe podejście może również mieć bardzo pozytywne strony, gdyż świetnie się sprawdza, kiedy trzeba bronić jakiejś słusznej sprawy. Wtedy typ 4 swoimi wielkimi emocjami i niezłomnym podejściem potrafi czasami zdziałać cuda i załatwić sprawy, których właściwie, żaden inny typ nie będzie zdolny dokonać. Wynika to między innymi z tego, że typ ten ma chyba największą wytrzymałość na chłód emocjonalny ze strony innych.

3.1.2.4. – Stan nieświadomości – typ 4 (czucie introwertyczne)

W stanie nieświadomości typ ten staje się typem 7. Wówczas np. w przeciwieństwie do swojego zachowania w stanie świadomości, bawi się on dobrze kosztem innych, nie zważając na ich uczucia i honor. Staje się on też nieodpowiedzialny, niewiarygodny, niegodny zaufania itp.

Innym przejawem stanu nieświadomości jest kierowanie się silnym przekonaniami w jakiejś dziedzinie wiedzy, religii, sztuki itd. Może wtedy być np. fanatycznie religijny lub bardzo logiczny i zdroworozsądkowy. Potrafi on wtedy namiętnie studiować dzieła osób, które uzna za swój niepodważalny autorytet lub może się zapalić do jakiegoś działania i bardzo się w tym zapamiętać.

Typ 4 może mieć wtedy też skłonność do silnych wrażeń. Skłonność ta może się np. objawiać silną chęcią, do oglądania horrorów, przykładowo o duchach pomimo paraliżującego strachu. Czy wystawianie się na niebezpieczne sytuacje, z których będzie się mógł wydostać w jakiś niezwykły sposób lub przy pomocy jakiegoś super bohatera... Tzn. ma nadzieję, że pojawi się ktoś, kto zawsze będzie go wspierał w potrzebie, niezależnie od tego, czy postępuje dobrze, czy źle.

Typ 4 ma wieczny deficyt jakichś niepodważalnych i całkowicie prawdziwych zasad, których mógłby być całkiem pewny. Całe życie pragnie znaleźć ludzi z autorytetem, którzy go nie zawiodą i zawsze będą wobec niego lojalni. A że takich ludzi nie ma, to od czasu do czasu zawodzi on się na nich i czuje się przez nich oszukany i odrzucony.

Efektem tego może być np. to, że będzie miał zbyt małą wiarę w innych ludzi i będzie często spodziewać się raczej nielojalności ze strony innych niż lojalności. Takie podejście zaś może zrażać do niego nawet te osoby, które starają się być wobec niego lojalne. I wtedy typ 4 dalej się zawodzi i ma wrażenie, że nikomu nie można zaufać. Mamy tu więc swoiste błędne koło. Typ 4 potrafi się nawet zawieść na osobach, które są uznanymi autorytetami, jeśli się tylko dowie o jakimś ich, wielkim błędzie czy plamie na honorze. Sprawia to wrażenie, jakby jakiś autorytet wyrządzał mu pewnego rodzaju niegodziwość, wymierzoną niejako specjalnie w jego kierunku. A przez to w mniemaniu typu 4 wychodzi na to, że tak właściwie go zdradził i oszukał.

Typowi 4 więc czasami trudno spoglądać na ludzi z dystansem, bez nadmiernego wartościowania ich. W sumie przecież nikt nie jest doskonały i u każdego można znaleźć, jakieś niechlubne karty w życiorysie. Sam typ 4 zresztą takie niechlubne karty często posiada.

3.1.3. – Typ 12 – żal, doznanie, ziemia, doznanie ekstrawertyczne

3.1.3.1. – Stan świadomości – typ 12 (doznanie ekstrawertyczne)

W stanie świadomości ten typ jest bezkonkurencyjny w sytuacjach, które wymagają opanowania i podjęcia ryzyka. Jakby był odporny, czy nieczuły na strach oraz trudne i napięte sytuacje. Nie traci przy tym zimnej krwi i sprawia wrażenie wyluzowanego, kiedy inni już dawno stracili inwencję, czy też są sparaliżowani strachem, niechęcią, oburzeniem itp.

Potrafi być również super opiekuńczy dla ludzi, którzy „są z nim” i być bezwzględny dla ludzi, którzy „są przeciwko niemu”. Potrafi być bardzo oddany sprawie, której służy. Nie zraża się tak łatwo niepowodzeniami. Jego zachowanie przypomina trochę postać – Robin Hood-a, czyli np. może coś ukraść (czy załatwić w nielegalny sposób) i dać to swojemu dobremu znajomemu.

Lubi działać jakby na granicy prawa i ciągle sprawdzać jak dalece może to prawo bezkarnie przekroczyć. Głównie robi to dla zdobycia rzeczy materialnych. Sprawia wrażenie, jakby go w ogóle nie męczyło napięcie, jakie się wiąże z ryzykownymi sytuacjami. I jakby to właśnie dawało mu chęć do życia.

Często potrafi swoją postawą wprowadzać innych w przekonanie, że całkowicie panuje nad tym, co właśnie robi, nawet wtedy, kiedy w rzeczywistości tak nie jest.

W życiu kieruje się głównie konkretnymi zdobyczami materialnymi, czy umiejętnościami, które mogą do tego doprowadzić. Nie będzie się raczej zajmować rzeczami, które wg jego mniemania nie będą prowadzić do czegoś konkretnego. Nie lubi więc jakichś fantazji i wydumanych problemów. Jakiegoś gadania o zasadach, prawach, abstrakcji, artyzmie, sztuce... To są rzeczy mało konkretne, którymi nie wiadomo, dlaczego inni się zajmują, skoro nie wiadomo, czy mogą mieć z tego jakieś konkretne korzyści.

3.1.3.2. – Stan pewności siebie – typ 12 (doznanie ekstrawertyczne)

W stanie pewności siebie ten typ często staje się typem 7. Wówczas np. potrafi być pomocny, dodawać innym otuchy, zachęcić do działania, staje się nico dziecinny, bardzo przystępny, rozrywkowy itp. Ogólnie wtedy dąży do kontaktów z innymi. Potrafi zachęcać innych do robienia czegoś wspólnie. Może być świetnym organizatorem i animatorem jakichś wspólnych działań.

Innym przejawem tego stanu może być podejmowanie bardzo ryzykownych działań, może np. pić alkohol w pracy, kraść, nakłaniać do zdrady, być niemoralny itp. Lubi wtedy wykorzystywać swoją pozycję, wiedzę czy umiejętności do wykorzystywania innych, i może dobrze się przy tym bawić. Uważa się wtedy bardzo za mądrego i cwanego. Do tego również często lekceważy i nie szanuje ludzi, którzy dają mu się robić w przysłowiowego „konia”.

3.1.3.3. – Stan niepewności siebie – typ 12 (doznanie ekstrawertyczne)

W stanie niepewności siebie ten typ staje się często typem 4. Wtedy np. bardzo cierpi z tego powodu, że stała mu się jakaś niegodziwość i staje do walki z tą niegodziwością oraz szuka sprzymierzeńców w tej walce. Potrafi być wtedy marudny i nieprzyjemny. Jest zdolny też uprzykrzać życie swojemu wrogowi i nie przebierać przy tym w środkach oraz nie zważać na ryzyko i przykre konsekwencje, jakie mogą spotkać przez to jego lub innych.

Jeśli ten typ będzie przy tym oderwany od rzeczywistości i będzie się czuł pokrzywdzony przez los, może się kierować w swoich działach chęcią zemsty, żeby odegrać się za swoje krzywdy (czy to prawdziwe, czy domniemane). Wówczas zarówno siebie, jak i innych, którzy będą pod jego wpływem może prowadzić do bardzo poważnych problemów. Np.: problemów z prawem; finansami; współpracą z partnerami; współżyciem z innymi itp.

Z drugiej strony, jednak jeśli ten typ ma pozytywne intencje, to często udaje mu się skupić uwagę innych na różnych istotnych problemach. Potrafi wtedy też wpłynąć na innych tak, żeby uzyskać ich pomoc i zainteresowanie, a nawet ich zaangażowanie w rozwiązywanie różnych ważnych wg niego problemów. Wówczas taki wpływ na innych może przynieść wiele pozytywnych skutków zarówno dla niego, jak i dla innych.

3.1.3.4. – Stan nieświadomości – typ 12 (doznanie ekstrawertyczne)

W stanie nieświadomości staje się on typem 1. Fascynują go wtedy działania fair i sprawiedliwość oraz bycie idealnym i nieprzyziemnym. Potrafi mówić i przemawiać bardzo przekonywająco oraz być bardzo szarmancki.

Potrafi wtedy też bardzo pięknie i sugestywnie opowiadać o swoich krzywdach. Staje się on wtedy wrogiem tych, którzy są niesprawiedliwi.

W tym stanie może lubić przebywać gdzieś w ustronnym miejscu. Dobrze, jeśli będzie to np. jego wygodny dobrze urządzony pokój lub jakieś prywatne miejsce. Jednak nawet jeśli przebywa lub mieszka u kogoś, to potrafi sobie jakoś zorganizować odpowiadające mu warunki. I wtedy może poświęcać się różnym rozmyślaniom, jakiemuś swojemu hobby, rozwijaniu jakichś umiejętności i zainteresowań. Dzięki temu potrafi on niejako w ukryciu zdobywać różnie umiejętności, które potem w swoich innych stanach potrafi wykorzystywać do różnych celów.

3.1.4. – Typ 7 – lęk, logika, ogień, myślenie ekstrawertyczne

3.1.4.1. – Stan świadomości – typ 7 (myślenie ekstrawertyczne)

W stanie świadomości ten typ jest tzw. niepoprawnym optymistą. Często nosi pogodny wyraz twarzy. I tworzy wrażenie, że w życiu nie ma się specjalnie czym przejmować. Może się sprawdzać w zawodach, w których występuje jakieś ryzyko i trzeba być bardzo skoncentrowanym na pracy. Jego „niepoprawny” optymizm jest wówczas bardzo pomocny, gdyż zachowuje się on tak, jakby nie odczuwał niebezpieczeństwa. Dzięki temu często lepiej lub gorzej, ale przeważnie skutecznie, jest w stanie zapanować nad trudną sytuacją. I inni ludzie, z którymi on pracuje, również czują się bezpieczniej. Tak jakby opiekował się nimi jakiś opiekuńczy duch, dzięki któremu nic nikomu się nie stanie. Faktycznie pasuje on tu do bajkowego Piotrusia Pana, który robi coś niezwykłego i jest w tym dobry. Jednocześnie przy tym, kieruje się jakimiś swoimi silnymi przekonaniami i skupia dużą uwagę na swoich sprawach, czyli jakby żyje w swoim bajkowym świecie.

Sprawia wrażenie, że nie męczy się towarzystwem ludzi. I chyba rzeczywiście może on przebywać czy pracować z ludźmi właściwie przez cały czas. Często nawet wtedy, kiedy dużo pracuje z ludźmi, potrafi jeszcze po pracy spotykać się z kolegami i z kim się tylko da w różnych sprawach.

Przeważnie ten typ dużo pracuje, jest aktywny i lubi dużo się przemieszczać z miejsca na miejsce. Zdarza mu się brać na siebie zbyt dużo pracy i obowiązków, w czym dosyć często objawia się jego „niepoprawny” optymizm, że jest w stanie więcej zrobić, niż faktycznie jest w stanie. Wynika to z tego, że ten typ ma swoje przekonania, których się trzyma, niezależnie od okoliczności. I jest tym przekonaniom wierny, jakby niezależnie do tego, czy przekonania te pasują do jakieś sytuacji życiowej, czy nie.

Jest to więc swego rodzaju wiara. Gdyż niezależnie od tego, czy jest on wierzący, czy nie, wierzy on w jakieś swoje przeświadczenia, które posiada i wg, których żyje.

Kiedy nadarza się okazja, lubi przekazywać swoje przekonania innym. Np. prowokuje dyskusje na temat swoich opinii, poglądów i punków widzenia. W swoich wywodach jest bardzo logiczny, ale jego logika służy mu głównie do uzasadniania swoich poglądów. Często jego przekonania są dopasowane do tego, co lubi. Do tego często jest jeszcze gadułą i wygląda tak, jakby gadanie go w ogóle nie męczyło.

3.1.4.2. – Stan pewności siebie – typ 7 (myślenie ekstrawertyczne)

W stanie pewności siebie ten typ często staje się perfekcjonistą (typem 1). Chętnie podejmuje się zdań wymagających jakiegoś kunsztu, czy wprawy (np. kucharstwa, mechaniki, różnych rzemiosł itd.). Szlifuje wtedy swoje umiejętności i staje się w nich coraz lepszy.

Ciekawe, że dzięki temu, że staje się on perfekcjonistą w stanie pewności siebie, może on często sprostać wielu zadaniom, jakich się podejmuje w stanie świadomości. To, że jest w czymś dobry, dodaje mu energii i napędza go do podejmowania różnych nowych wyzwań i celów.

Od czasu do czasu zdarza się jednak, że nie jest on w stanie sprostać wszystkiemu, czego się podejmuje. Wtedy stara się on jakoś w miły sposób sprawić, żeby inni przejęli jego pracę i obowiązki, którym on nie jest już w stanie podołać. Jeśli zaś nie może w miły sposób sprawić, żeby ktoś za niego coś zrobił, wówczas może innych na różne sposoby wrabiać w zrobienie czegoś za niego. Takie działanie może sprawić, że będzie on postrzegany, jako ktoś nieodpowiedzialny, niesprawiedliwy i lekkomyślny.

3.1.4.3. – Stan niepewności siebie – typ 7 (myślenie ekstrawertyczne)

W stanie niepewności siebie ten typ przeważnie staje się typem 12, czyli jest skupiony na sprawach ziemskich. Lubi więc sobie wtedy coś zjeść i dobrze się zabawić, może też nie stronić od alkoholu lub innych używek oraz jest skłonny do „zażywania” wielu rozrywek i przyjemności, żeby sobie poprawić humor.

Cierpi, kiedy straci coś materialnego, np. dostaje mniejszą wypłatę, niż powinien. Kiedy czuje się oszukany, może się zdarzyć, że nie widzi problemu w tym, żeby coś ukraść, oszukać czy wykorzystać kogoś, lub żeby w inny sposób wyrównać swoje rachunki itp.

3.1.4.4. – Stan nieświadomości – typ 7 (myślenie ekstrawertyczne)

W stanie nieświadomości typ ten przemieszcza się do typu 4. Jest wówczas bardzo emocjonalny, impulsywny, wrażliwy, co normalnie jest do niego niepodobne. Odchodzi wtedy na jakiś czas od swoich życiowych przekonań. Staje się na pewien czas romantyczny i nastrojowy. Tego właściwie mu bardzo brakuje i ciągle poszukuje takich ludzi, którzy pomogą mu osiągnąć taki romantyczny stan. Jednak z jego świadomym nastawieniem i przekonaniami trudno jest mu przyciągnąć do siebie takich ludzi. A jeśli nawet kogoś takiego do siebie przyciągnie, to trudno mu taką osobą na dłuższy czas przy sobie zatrzymać. Np. jeśli poszukuje romantycznej kobiety, raczej skieruje się do takiej, która lubi raczej samą cielesność, bez romantyczności. I wtedy jest jedynie taka „chwileczka zapomnienia... co nie rani serc”. No ale przecież typowi 7 o to nie chodziło.

Jeśli jednak uda mu się znaleźć romantyczność to, będzie jakieś czas przeżywał głębokie uczucia i uniesienia oraz będzie cierpiał jak romantycy. Wówczas trochę się nasyci tego rodzaju uczuciami. Potem jednak często się z tego niejako otrząsa i szybko wraca do swego stanu świadomości.

Podczas imprez również czasami udaje mu się stworzyć jakąś nastrojową atmosferę, ale imprezy niestety szybko się kończą, a głód romantyczności jest dalej niezaspokojony lub ciągle cyklicznie powraca.