8. Przemieszczanie się w trójkącie nieświadomości.

Przejdźmy teraz do trójkąta nieświadomości (czy trójkąta komplementarnego). W tym trójkącie również możemy przemieszczać się od jednego stanu psychicznego do innego. Różnica jest taka, że w tym trójkącie mamy następujące trzy możliwości przemieszczania się:

1. Pomiędzy punktami:

• „stan nieświadomości” (czy „stan komplementarny”),
• jeden z punktów — „stan pewności lub niepewności siebie”.

2. Pomiędzy punktami:

• „stan nieświadomości” (czy „stan komplementarny”),
• drugi z punktów — „stan pewności lub niepewności siebie”.

3. Pomiędzy punktami:

• jeden z punktów — „stan pewności lub niepewności siebie”,
• drugi z punktów — „stan pewności lub niepewności siebie”.

Można tu zadać pytanie, co to właściwie jest nieświadomość (czy komplementarność)?

Jak możemy wyżej zobaczyć, nieświadomość powyżej przedstawiam za pomocą trójkąta nieświadomości, (czy trójkąta komplementarnego). Trójkąt ten znajduje się naprzeciwko trójkąta świadomości, czy też innymi słowy, znajduje się po przeciwnej stronie mandali charakterów.

Mówiąc nieco przewrotnie, nieświadomość zachowuje się podobnie jak świadomość, tylko odwrotnie. Zatem ogólnie mówiąc, nieświadomość jest opozycją i przeciwieństwem świadomości. Jednocześnie nieświadomość uzupełnia, czy dopełnia świadomość. Dlatego też osobiście lubię nazywać nieświadomość – komplementarnością.

Nazwa „nieświadomość” mówi nam, że mamy to do czynienia z tą częścią naszej psychiki, która dla naszej świadomości jest często „nieuświadomiona”. Innymi słowy, świadomość często nie bierze pod uwagę nieświadomości. Jest tak z tego względu, świadomość i nieświadomość są opozycyjne. A zatem w życiu często trudno jest się kierować jednocześnie świadomością i nieświadomością. Trzeba wybrać jedno albo drugie. Czy raczej powinniśmy powiedzieć, jednemu lub drugiemu trzeba dać pierwszeństwo. Świadomie więc dajemy pierwszeństwo „świadomości”, czyli „trójkątowi świadomości”. A w tym czasie rolę drugoplanową odgrywa „trójkąt nieświadomości” (czyli „trójkąt komplementarny”). Przykładowo, jeśli kierujemy się jedną filozofią życiową, to przeważnie nie możemy jednocześnie kierować się drugą opozycyjną filozofią życiową. Np. często trudno jednocześnie być:
— ufnym i nieufnym,
— wierzącym i sceptycznym,
— szybkim i wolnym,
— towarzyskim i lubiącym samotność,
— itp.

Co prawda często możemy łączyć ze sobą opozycyjne postawy życiowe, jednak w danej chwili jednej z postaw dajemy pierwszeństwo. Przykładowo, jak to się popularnie mówi, „robimy jedno, a myślimy drugie”. Tzn. przykładowo:
— Możemy robić coś w określony sposób, chociaż wiemy, że możemy to również robić zupełnie inaczej.
— Możemy wypowiadać jedną opinię, chociaż wiemy, że moglibyśmy wypowiedzieć coś zupełnie przeciwnego.
— Możemy kierować się jednymi wartościami, chociaż wiemy, że moglibyśmy wybrać opozycyjne do nich wartości.
— W określonym miejscu czy towarzystwie, zachowujemy się w określony sposób, którego w gruncie rzeczy nie lubimy. Jednak nie zachowujemy się tak, jak byśmy woleli, ponieważ mogłoby być potraktowane jako niestosowne i nieodpowiednie.
— Itp.

Jak możemy więc zobaczyć na powyższych przykładach, opozycyjne postawy i nastawienia życiowe ciągle się ze sobą przeplatają. Podobnie jest ze świadomością i komplementarnością (czy nieświadomością). Ciągle się one ze sobą przeplatają, czy ciągle na siebie wzajemnie wpływają.

Zatem komplementarność (czy nieświadomość) ma na nas ciągły i bardzo duży wpływ. I zapewne warto rozróżniać, które nasze zachowania w naszym przypadku są świadome, a które komplementarne?

Jeśli będziemy sobie częściej uświadamiać, to kiedy przenosimy się do nieświadomości, będziemy niejako rozszerzać pole widzenia naszej świadomości. Będziemy więc mogli lepiej siebie rozumieć. I co za tym idzie coraz bardziej siebie lubić i akceptować.

Każdy typ charakteru ma inną nieświadomość (czy komplementarność). Nieświadomości te będę bliżej opisywał w rozdziałach dotyczących poszczególnych typów mandali charakterów.