Socjonika
8.6. Złożenie dychotomii, które tworzą elementy informacyjne
Różne socjoniczne dychotomie, które przedstawiłem powyżej, dotyczą ośmiu elementów informacyjnych.
A tak właściwie to te dychotomie tworzą elementy informacyjne.
W jaki sposób?
Przedstawia to poniższy schemat. Schematy podobne do poniższego można znaleźć w wielu opracowaniach dotyczących socjoniki.
Na tym trójwymiarowym schemacie możemy zobaczyć trzy dychotomie:
- obiekty – relacje, czyli elementy obiektowe i relacyjne (pionowo),
- statyka – dynamika, czyli elementy obiektowe i statyczne (poziomo),
- domniemane – ewidentne, czyli elementy domniemane i ewidentne (trzeci wymiar – w matematyce tzw. oś „z”).
Dzięki powyższemu schematowi możemy zobaczyć większość cech elementów informacyjnych. Cechy te wymieniam w poniższej tabeli.
Z powyższego schematu możemy więc „wyczytać” krótkie definicje elementów informacyjnych.
Powyższy schemat i powyższa tabela nie uwzględnia jeszcze podziału na elementy:
— racjonalne i irracjonalne (realne w mandali charakterów),
— globalne i lokalne.
Myślę, że warto uzupełnić powyższą tabelę o te elementy informacyjne.
Jeśli chodzi o dłuższe definicje powyższych elementów informacyjnych, to można je znaleźć np. na stronie:
http://socjonika.net/#!Elementy_informacyjne
Definicje te wyglądają następująco:
Ne – Odbiór informacji uporządkowanych zależnie od miejsca wystąpienia wokół punktów skupienia i opartych na stałych elementach charakterystyki sytuacji istotnych dla jej ogólnego obrazu, czyli uogólnione postrzeganie rzeczy, mające na celu stworzenie kontekstu do ich późniejszego rozważania, dostrzeganie sedna i całościowego obrazu zagadnienia.
Ni – Odbiór informacji uporządkowanych zależnie od miejsca wystąpienia w postaci zależności i opartych na powiązanych zmianach i reakcjach istotnych dla ogólnego obrazu sytuacji, czyli uogólnione postrzeganie związków między zdarzeniami, mające na celu stworzenie kontekstu do ich późniejszego rozważania, postrzeganie związków pomiędzy luźno powiązanymi, oddziałującymi na siebie rzeczami.
Se – Odbiór informacji uporządkowanych zależnie od miejsca wystąpienia wokół punktów skupienia i opartych na stałych elementach charakterystyki sytuacji istotnych ze względu na ich pewność, czyli konkretne i szczegółowe postrzeganie rzeczy, mające stworzyć solidną podstawę do ich dalszego rozważania, dostrzeganie pewnych punktów zaczepienia w otoczeniu.
Si – Odbiór informacji uporządkowanych zależnie od miejsca wystąpienia w postaci zależności i opartych na powiązanych zmianach i reakcjach istotnych ze względu na ich pewność, czyli konkretne i szczegółowe postrzeganie związków pomiędzy wydarzeniami, mające stworzyć solidną podstawę do ich późniejszego rozważania, dostrzeganie doświadczalnych zależności pomiędzy wydarzeniami.
Te – Wyodrębnianie punktów skupienia, wokół których można w sposób pewny uporządkować informacje o zmianach i reakcjach, czyli jednoznaczne wnioskowanie o działaniu podmiotów, dostarczające pewnych danych do podejmowania decyzji i działań, bezpośrednie operowanie, znajdowanie zastosowań i wykorzystywanie informacji.
Ti – Wyodrębnianie zależności, wokół których można w sposób pewny uporządkować informacje o stałej charakterystyce sytuacji, czyli jednoznaczne wnioskowanie o zależnościach pomiędzy rzeczami, dostarczające pewnych danych do podejmowania decyzji i działań, porównywanie, kategoryzacja i szukanie zależności między informacjami.
Fe – Wyodrębnianie punktów skupienia, wokół których można uporządkować informacje o zmianach i reakcjach tak, aby oddać specyfikę sytuacji, czyli dopasowywane do sytuacji rozważanie działań podmiotów, tworzące kontekst do podejmowania decyzji i działań, emocjonalne reakcje, odczucia w stosunku do poszczególnych rzeczy.
Fi – Wyodrębnianie zależności, wokół których można uporządkować informacje o stałej charakterystyce sytuacji tak, aby oddać jej specyfikę, czyli dopasowywane do sytuacji rozważanie zależności pomiędzy stałymi cechami danych rzeczy, tworzące kontekst do podejmowania decyzji i działań, kategoryzacja względem odczuć do poszczególnych rzeczy.
W socjonice oprócz wyżej wymienionych dychotomii występują jeszcze inne podziały. Są to np. tzw. „małe grupy”, gdzie 16 typów dzieli się na grupy, z których każda zawiera 4 typy. Wśród nich wyróżnia się podziały na tzw. kwadry i kluby.
Oprócz tego w socjonice występuje jeszcze podział na temperamenty, postawy erotyczne, relacje, dychotomie Reinina.
Ogólnie można powiedzieć, że występujące w socjonice dychotomie, elementy informacyjne i typy występujące w socjonice, (czyli tzw. socjotypy), są dzielone i grupowane na wszelkie możliwe sposoby. Matematycznie rzecz biorąc to, możliwości różnych kombinacji pomiędzy dychotomiami, elementami informacyjnymi i socjotypami, można liczyć w tysiącach. Np. samych dychotomii Reinina jest 12870, dychotomie te dzielą 16 socjotypów na dwie grupy po 8.
W tym rozdziale poświęconym socjonice nie będę dalej analizował tych podziałów, gdyż interesują nas głównie typy charakteru, jakie występują w tej typologii. A do tego wydaje mi się przedstawione wyżej dychotomie i elementy informacyjne wystarczą.
CC0 1.0 Universal
Dla tekstów i ilustracji innych autorów, które cytuję w moich pracach, mogą obowiązywać dodatkowe ograniczenia.